Willemijn Philippine
  • Home
  • Het is niet alleen ik (It's not just me)
  • Forgotten images
  • Slaaf van je brein
  • Work 2014/2015/2016
  • Essay
  • Poetry
  • Contact
  • About

Slaaf van je brein

Geen medicijntje pijn

3/28/2018

Comments

 
Oké. Je moet dus niet je medicijnen vergeten en voorkomen dat je er accuut mee stopt. 
Maar ik ben er weer. Ik voel me weer licht vanbinnen. Wat een troep slik je dan. Als je hele zijn in een paar dagen door het afvoerputje kan worden weggespoeld. Althans, zo voelt het. Maar die troep is er gelukkig om te helpen. 

Ik heb vele gesprekken gevoerd over medicatie. Over mijn haat tegenover de farmaceutische industrie. Over de Ritalin goudmijn. Over ADHD medicijnen en of ik die nodig had. Over goed functioneren en het zelf willen kunnen oplossen. En uiteindelijk ben ik gezwicht. 
Je kunt tot bepaalde hoogte dingen zelf oplossen maar helaas en gelukkig heeft dit ook zijn limiet. 
Sommige dingen worden gewoonweg niet goed doorgegeven daarboven. Wat veel mensen niet weten is dat onder andere een depressie grotendeels 'iets chemisch' is in Jip en Janneke taal. 
Je hersenen voeren geen geluksstofjes meer door. Endorfine die normaalgesproken wel aanwezig is. Maar omdat ieder mens een complex, uniek iets is zijn er ook zoveel verschillende medicijnen nodig. En is testen welke bij jou past een pre. Niks om je voor te schamen. Iedereen heeft een steuntje in de rug nodig. 
Je neemt toch ook paracetamol als je hoofdpijn hebt? 

Ik slik geen medicatie meer voor/tegen ADHD. Omdat een neutrale staat van zijn niet bij mij past. Ik heb liever enorme pieken met dan ook maar de enorme dalen. Ik ken helaas geen grijs gebied. En toch, ondanks de vele onhandigheden die het met zich meebrengt zorgt het het ook voor creativiteit. Voor het pure genieten en enthousiasme die me voortduwt. Het één kan helaas niet zonder het ander.

Ik slik wel medicijnen die zorgen dat die enorme dalen die dit met zich meebrengt minder diep worden. Dat mijn angsten minder erg zijn etc.
Na veel gekloot (want dat is het) met testen ben ik eindelijk tevreden met wat ik nu heb. 
Het is niet ideaal en ik wil er ook ooit weer vanaf. Maar voor nu gaat het beter dan het de laatste tijd is gegaan. Het juiste duwtje vinden is het waard. 

Begrijp me niet verkeerd. Dit is geen pro-medicatie betoog.
Het is voor al die ploeterende, sterke mensen die het perse zelf willen kunnen waar ik tegen wil zeggen: het is niet erg om toe te geven dat je niet álles zelf kunt oplossen.
Overleg gewoon goed welk steuntje in je rug je kunt gebruiken. Je hoeft het niet altijd alleen te doen. 

Comments
comments powered by Disqus




    ​&

    Woorden maak ik vuil over (mijn) depressie & burn-out, gedachtegangen van mij en anderen over dit onderwerp.  De 'verloren generatie' alias de 'millennials'. En alles wat daaraan gelinkt is.
    "Psychisme"

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • Het is niet alleen ik (It's not just me)
  • Forgotten images
  • Slaaf van je brein
  • Work 2014/2015/2016
  • Essay
  • Poetry
  • Contact
  • About