De hoogste springer tieft in de diepste dalen.

Ik heb een expressief gezicht, is mij vaak verteld. Dit past gelukkig bij mijn doen en laten. 
De laatste tijd zie ik in mijn met stofjes beplakte spiegel een aan wal gekropen figuur die had bedacht de marathon te zwemmen maar erachter kwam dat daar eerst oefening voor nodig was. 
Ook ben ik een wallen kwekerij begonnen. En toch, als men vraagt "hoe gaat het?" en het antwoord “kan beter”(o.i.d.) is, wordt er toch vaak gezegd “maar je ziet er wel goed uit!”. Wat heel fijn en lief is daar je niet als een halve drenkeling over straat wil natuurlijk. Het maakt alleen het ‘niet-goed gedeelte’ zo onwaarschijnlijk voor daarbuiten. 
Er is al bijna geen taal voor het verwoorden van deze staat van zijn, ziet je frontje er ook nog eens redelijk gepolijst uit! Lichtelijk onhandig. 


Momenteel lopen er bepaalde zenuwen vast. Wat wonderlijk nieuws is, want dat hoofd van mij werkt nog steeds als een trein. Maar ergens in mijn schouders, nek, rug, heeft iets besloten dat het tijd was voor een flinke tik op mijn neus. 
Enter zenuwknellingen, geen bewegingsmogelijkheid en dikke handen en vingers.
Zo ook het startschot voor het ontrafelings-proces. 
Vragen als; Wat doe ik verkeerd? Hoe komt dit? Heb ik ergens stress van? Doe ik niet genoeg leuke dingen? Vind ik genoeg ontspanning? Eet ik wel genoeg en afwisselend? Slaap ik wel goed? Zit ik niet goed? denderen als zwaarlijvige rupsen rondom mijn hersenpan. Want nogmaals, verantwoordelijkheid is een groot goed. Soms misschien iets te groots. 

Gelukkig is er een kleine ontdekking die ik steeds meer langs zie bevestigd. Iets wat lijkt op een ‘pas op voor de mensen met de grootste glimlach'. Ik kom er net achter dat hier helemaal geen gezegde voor is. Dat zou het vertellen verdraaid sneller en makkelijker maken. 
Je hebt de hoge bomen vangen veel wind, stille wateren hebben diepe gronden. Maar er is nergens een spreekwoord (dat ik ken) in de trant van de hoogste springer tieft in de diepste dalen. 

Misschien toch iets te enthousiast van start gegaan? Ik doe alleen maar erg mijn best. Of moet ik alweer dimmen? Trut.