Willemijn Philippine
  • Home
  • Het is niet alleen ik (It's not just me)
  • Forgotten images
  • Slaaf van je brein
  • Work 2014/2015/2016
  • Essay
  • Poetry
  • Contact
  • About

Slaaf van je brein

Als ik het lief vraag

2/26/2018

Comments

 
Een hele dag stilzwijgend op de bank zitten voelt nutteloos en het moeten ontspannen komt niet uit een potje. De dag voltrekt zich als een in cirkels om je heen rondstampende mammoet. 
Zo eentje die net in de modder heeft liggen rollen zodat in de hete droogte waar jij je begeeft zich steeds meer harde korsten aarde bevinden. Je bent een watje. Je geeft op zonder te vechten. 
"Het is een welvaartsziekte. Een westers luxe probleem”.
Je bent geen doorzetter. Je bent gestruikeld over het eerste beste breed liggende strootje. Wat voeg jij nou toe aan de maatschappij als je niet eens voor jezelf kunt zorgen? 
"Ach, iedereen heeft wel eens een dag die tegenzit. Morgen ben je er wel weer. Schouders eronder en huppekee”. 
Ik aai rustig de harige poten van het puffende grote beest in de kamer. Soms doet mijn linkerarm nog wel wat ik van hem vraag. Soms. 
Comments
comments powered by Disqus




    ​&

    Woorden maak ik vuil over (mijn) depressie & burn-out, gedachtegangen van mij en anderen over dit onderwerp.  De 'verloren generatie' alias de 'millennials'. En alles wat daaraan gelinkt is.
    "Psychisme"

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • Het is niet alleen ik (It's not just me)
  • Forgotten images
  • Slaaf van je brein
  • Work 2014/2015/2016
  • Essay
  • Poetry
  • Contact
  • About