-

 
Een land van kleine, drooggelegde
riviertjes krioelen over mijn hand.
Verhalen die met elke beweging tijd
verdubbelen.
 
Te vaak kijken ze me van onder af aan.
Dág dag.
Ik voel hoe ik adem
en weer uit.
Morgen heel graag nog een keer
mezelf even knijpen en voelen
waarvoor ik het allemaal ook weer doe.